Rozdział 3

Odkrycie talentu & wyznanie prawdy

Tak niewiele pot­rze­ba do szczęścia, tyl­ko szczęścia. - Vanessa Marano

kiedy się ocknęłam zobaczyłam że siedziałam na krześle przy sali gdzie znajdowała się Laura. Zauważyłam też że badawczo przygląda mi się Rikier, więc się uśmiechnęłam po chwili dodałam :

• mam coś na twarzy? - teraz on się uśmuechnął i dodał
• nie ale lubie na ciebie patrzeć – po tych słowach myślałam że się zarumienię, więc wstałam i poszłam do sali tam gdzie leżała Lau. Widok mnie zadziwił siostrzyczka zamiast leżeć w łóżku skakała śmiała się i śmpiewała.... . Ale jedna piosenka wpadła mi w uszy Laura zaśpiewała dokońca tą :

Each of us, after all must have

Arcade bridge over the Vltava River

Where are you coming back, even if the man

He lost even his own shadow

Stone porch, sun glare

And the tops of the mountains reflected in the joints

Each of us must be your sky

Ref:

Forgive me, I was already rather not change

Saddest of my sad songs

You know how it can hurt memory

Saddest of my sad songs

Saddest of my sad songs

Saddest of my sad songs

I really do not know myself

That I carry the plague

A huge fire that sleeps

But never leaves me

I believe that you can feel the pain

The long leg amputated

The mere thought of the life of terrible anger

Ref:

Forgive me, I was already rather not change ...

There are places where the night

Still remember our body

Dark alleys secrets

It can betray summer rain

I do not want to pretend is what it is

Not even try not to try

Only hunger keeps me alive

Ref:

Forgive me, I was already rather not change …

Kiedy skończyła chrząknęłam, a ona się odwróciła i jąknęła :

• ja myślałam że Kristen mnie lubi....
• to ona powiedziała ci że musisz się odchudzać?! - dziewczyna spojrzała na mnie, po chwili weszedł Ross i Raini i ją przytulili a ja wyszłam